نقد ادبی در ادبیات فارسی همچون ادبیات سایر ملل امروزه شاهد تحولات متفاوتی است و همچون گذشته دیگر تنها به شرح و تفسیر متون و آثار و یا به نقد آهنگ و عقاید و یا کشف درستی و نادرستی زمان و مکان و گفته صاحبان آنها نمی پردازد بلکه برای عقب نماندن از قافله به سمت علمی شدن پیش می رود و راز بقای خود را در ترکیب و تلفیق با علومی چون زبان شناسی و فلسفه یافته است. البته نباید منکر علومی دیگر چون روانشناسی و جامعه شناسی و تاریخ و مذهب و اساطیر و فرهنگ عامه و ... شد.
نقد ادبی امروزه یک علم مشترک است که مکاتب مختلف ادبی-هنری آن را پرورش داده و منتقد را به بررسی شیوه ها و دستورالعمل های یک مکتب وادار می نمایند و پس از تطبیق قواعد مکاتب خود به سراغ دیگر آثار پراکنده ادبی نیز رفته تا دریابند آیا شیوه های نویسندگی یا شاعری به کار رفته توسط آن نویسنده مطابقتی با افکار و عقاید آنها داشته و دارد یا نه؟ ...
کوتاه سخن این که برای پرداختن به نقد و دانستن خوبی یا بدی و تاثیرگذاری یا بی فایده بودن یک اثر مطالعه شرط اساسی است. آشنایی با سیر نقد ادبی و شکل گیری مکاتب مختلف ادبی و همچنین دانستن ویژگی های هر ژانر ادبی مانند داستان و قصه و نمایشنامه و شعر نو و موج نو و ... از مواد لازم برای یک نقد محسوب می شود. داشتن دیدگاه و اندیشه ای مبتنی بر حکمت و فلسفه شخصی نیز می تواند به ارزش کار منتقد بیفزاید.
از آثاری که می تواند به خوانندگان خوب این وبلاگ در نقد ادبی کمک کند می توان به آثار زیر اشاره کرد:
آشنایی با نقد ادبی: دکتر عبدالحسین زرین کوب
نقد ادبی: دکتر سیروس شمیسا
نقد ادبی: دکتر نصراله امامی
مکاتب ادبی : رضا سید حسینی
سفر در مه : دکتر تقی پورنامداریان (نقد اشعار شاملو)
طلا در مس : دکتر رضا براهنی (نقد شعر نو معاصر)
داستان دگردیسی: دکتر سعید حمیدیان (نقد شعر نیما)
و آثار عبدالعلی دستغیب و محمد حقوقی و سعید بیابانکی و دهها پژوهشگر برتر دیگر