دوشنبه ۱۳۹۱/۱۱/۲۳ - 13:45 - حجت. ك. حصاري -
نبینی در، جهان دیگر، ز هم رازی دمی خوشتر
کـه در جهان راز نـهـان، نمـاند از دســت زمـان
اگـر یـک دم بـاشـد از هــمدلـی ها اثر
در این عالم، خوشتر از آن نباشد دگر
که در محفل دم سازان، بود نغمه همرازان
بود نغمه همرازان
نه رازی در جهان ماند، نه بـوی گل نه هم ماند
در آن صبح خندیدن گل، نه بیدارم نه در خوابم
نه آرامم، نه بی تابم
دلـم تـشـنه دیـدن گل
چه شود ای غم، که در این عالم
دل مـــا یــک دم، بــشــــود خرم
که جهان نیست مگر شور و شرر
رود از جــلوه ی گـل رنــگ دگـر
گرچه از جور زمـان، خنده گل کوتاه است
بهر دلداده همان، لحظه ی گل دلخواه است
قدر این لحظه به گل بر رخ جانانه نگر
جـلـوه گـنـج نـهــان، در دل ویـرانه نگر
وبلاگ ادبیات که با نام گل ادب (goleadab) بر روی سایت قرار گرفته است وبلاگی است آزاد با هدف رشد و پرورش ادبیات در میان نسل های متفاوت با مدارک و سن و سال های گوناگون. این وبلاگ بر آن است به مسائل مختلف ادبی و فرهنگی جامعه بپردازد و سعی دارد مخاطبانش را با مطالب گوناگون در علوم ادبی و همایش ها و داستان ها و معرفی نویسندگان کوچک و بزرگ و ارائه ی اطلاعاتی درباره ی نسخ خطی و تمام مطالبی که در ادبیات وارد می شود اعم از سیاست و اجتماع و نجوم و گیاه پزشکی و آنچه بتوان اندیشید, در پی مخاطبانی است که عشق و علاقه را سرلوحه ی کار خود قرار داده و می کوشند به آنچه دلشان می گوید و آنچه از دل دیگران برمی آید گوش کنند.